---

         

---

SIEDMIU MIESZKAŃCÓW ŁEBY W NIEBIE

     Siedmiu mieszkańców Łeby po śmierci stanęło u wrót nieba. W tym właśnie momencie nie było tu Piotra, ale dzięki swej niewinnej posturze, udało im się zmylić jego zastępcę, tak że zostali wpuszczeni. Ledwo jednak weszli, zaraz pokazali swój prawdziwy charakter. Ich skandaliczne zachowanie bardzo denerwowało wszystkich mieszkańców nieba. Piotr miał teraz nie lada kłopot, nie wiedział bowiem w jaki sposób mógłby się pozbyć tych dzikich Lebian. Wtedy zgłosił się doń ktoś ze wsi po-łożonej w pobliżu, może z Ulinii, i prosił o wpuszczenie. Gdy jednak Piotr usłyszał o Łebie, stanowczo odmówił mu wejścia, wskazując na zachowanie już przebywających tam Łebian. Ten zapewnił jednak, że ma inne usposobienie i powiedział, że jeżeli Piotr go wpuści, to uwolni go od tych nicponi. Piotr przystał na to. Uchylił nieco furtę niebieską, przybyły wsunął tam swoją głowę i zawołał donośnym głosem: „Statek na mieliźnie, statek na mieliźnie!" Usłyszawszy to zawołanie, siedmiu Łebian natychmiast zerwało się na równe nogi i pobiegło na plażę, by rabować ów statek na mieliźnie osiadły.